Παρόλο που έφτασε μια ανάσα από το να περάσει στην Ιατρική, ο Πάνος Κιάμος τα εγκατέλειψε όλα για την μεγάλη του αγάπη. Το πεντάγραμμο: «δεν υπήρχε κάτι άλλο στο μυαλό μου εκτός από το να γίνω τραγουδιστής»., θυμάται.
Κάποτε βοηθούσε τον πατέρα του να κουβαλά αυτόγραφα και αφίσες για τις μεγάλες τότε φίρμες. Ο πατέρας του άλλωστε ήταν και ο πρώτος του θαυμαστής που τον πίστεψε πραγματικά. Μάλιστα είχε πει κάποτε στον ιδιοκτήτη του Posidonio: «τον βλέπεις αυτόν; κάποτε θα γίνει μεγάλος τραγουδιστής». Και έγινε.
Τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι δεν ήταν εύκολα. Στον πρώτο του δίσκο τα τραγούδια «Όλα για σένανε μιλάνε» και «Χωρίς νερό μπορώ», έγιναν με την πρώτη σουξέ. Ο κόσμος όμως δεν ήξερε ποιος τα έλεγε: «μια μέρα θυμάμαι, ήμουν σε ένα λεωφορείο και μπροστά μου έβλεπα ένα ζευγαράκι να τραγουδάει το ρεφρέν του “Όλα για σένανε μιλάνε”. Το τραγουδούσαν, αλλά δεν ήξεραν πως το έλεγα εγώ. Εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα τι να νιώσω. Χαρά που γνώριζαν το κομμάτι ή πίκρα που δεν γνώριζαν ότι το έλεγα εγώ;», εξιστορεί ο Πάνος Κιάμος στο περιοδικό «Down Town».
Στο δεύτερο και στον τρίτο δίσκο, τα ίδια. Τα σουξέ σουξέ, αλλά οι πόρτες της πίστας, του ραδιοφώνου, των περιοδικών και της τηλεόρασης, κλειστές: «έλεγα απογοητευμένος “ρε παιδιά, δεν μας παίζουνε στο ραδιόφωνο”. Και μου απαντούσαν “ρε Πανούλη, προσπαθούμε αλλά…” Έβλεπα ότι το σύστημα δεν με δεχόταν. Κάποια στιγμή τα έριξα σε μένα. Σκέφτηκα πως μπορεί το δικό μου προφίλ του “λαϊκού παιδιού” να μην άρεσε. Άλλοι έλεγαν πως φταίει ο τρόπος που ντύνομαι, και άλλοι ο τρόπος που κουρεύομαι».Ακόμα και σήμερα όμως, δεν περηφανεύεται ότι τα κατάφερε. Το μόνο του παράπονο; «ποτέ δεν ζήλεψα τα ξώφυλλα. Αυτό που ζήλεψα ήταν το ραδιόφωνο. Με πονούσε πάρα πολύ που δεν έπαιζα. Και ακόμα δεν έχω πει “τα κατάφερα”. Είμαι έτοιμος για τα πάντα. Και τα πάνω, κα τα κάτω. Το μόνο που θέλω είναι όταν φύγω, να φύγω με το κεφάλι ψηλά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου