Ο Νίκος Αλιάγας με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου – φωτογραφικού λευκώματος με τίτλο «Aliagas Now», το οποίο περιέχει φωτογραφίες τραβηγμένες από τον ίδιο με το κινητό του, μιλάει στην εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής» για τις αναμνήσεις του από την πατρίδα του, το Μεσολόγγι, και τα παιδικά του χρόνια εκεί....
«Η πρώτη μου εικόνα από την Ελλάδα ήταν στο Μεσολόγγι. Φεύγαμε από το Παρίσι με το αυτοκίνητο, θυμάμαι, και πηγαίναμε μέσω Γιουγκοσλαβίας. Και όταν είχαμε λεφτά, παίρναμε και το καράβι και πηγαίναμε μέσω Ιταλίας» αποκάλυψε ο 42χρονος Έλληνας σταρ της Γαλλικής τηλεόρασης ενώ συμπλήρωσε: «Είχα μια περιπέτεια υγείας όταν γεννήθηκα και με πήραν οι γονείς μου και με έφεραν στην Ελλάδα. Με πήγαν στο χωριό. Να πίνω γάλα με γεύση δυνατή, απόλυτη. Με ανέλαβαν η γιαγιά και ο παππούς εκεί πέρα. Και από τότε δεν πέρασε χρονιά που να μην ήρθα στην Ελλάδα. Την τελευταία δεκαπενταετία, μάλιστα, δεν υπάρχει μήνας που να μην είμαι στην Ελλάδα».
Για τις αναμνήσεις που έχει από τα παιδικά του χρόνια στην ιδιαίτερη πατρίδα του, είπε: «Η πρώτη εικόνα που έχω είναι όταν φτάνεις στο ΚΤΕΛ πίσω από τον ΟΤΕ με το λεωφορείο να παίζει Ζαγοραίο ή Καζαντζίδη και μυρίζει καμένο λάστιχο. Και φωνάζει ο οδηγός πίσω στον εισπράκτορα “άνοιξε πίσω!”. Και η γιαγιά να περιμένει στην γωνία. Στο σπιτάκι εκεί στο περιβόλι στην οδό Μάνας. Είχε ποτίσει και μύριζαν οι τριανταφυλλιές. Έλεγαν ότι μυρίζουν τα γιασεμιά. Όταν φτάσεις στο Μεσολόγγι έχει αυτήν τη γλυκιά μυρωδιά της λιμνοθάλασσας. Λίγη αλμύρα, λίγο βαριά. Τα αρμυρίκια, το ξερό που φυσάει ο αέρας της θάλασσας. Και φέρνει νοτιά. Το Μεσολόγγι είναι για μένα πρώτα μυρωδιές».
Ακόμα, ο Νίκος Αλιάγας μίλησε για την «μυστήρια προφορά που δεν καταλάβαιναν οι Αθηναίοι» αφού εξήγησε πως: «όταν η μάνα και ο πατέρας με παρουσίαζαν, “Ο Νίκος έχει γεννηθεί στο Παρίσι, ζει εκεί, πάει σχολείο εκεί”, μου έλεγαν “γεια σου, αγόρι μου, τι κάνεις;” κι εγώ μίλαγα μεσολογγίτικα. Και έλεγαν τι παριζιάνος είναι αυτός; Τους έλεγα “τι καν’ς μωρέ, τι έπαθ’ς καμάρι μ’”. Κι έλεγαν “τι βλαχάκι είναι αυτό;”. Ενώ ήμουν και Γαλλάκι συγχρόνως. ¨Ήμουν Παριζιάνος και Μεσολογγίτης»
Όσο για το αγαπημένο του τοπίο από την ιδιαίτερη πατρίδα του, είπε: «Αυτήν την ώρα που βασιλεύει ο ήλιος έχει ένα από τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα στον κόσμο. Παντού. Ειρηνικό, Αμερική, Σαντορίνη… Έχω δει πάρα πολλά ηλιοβασιλέματα. Το Μεσολόγγι έχει κάτι σχεδόν πένθιμο. Σαν επιτάφιος είναι αυτό το κόκκινο του ηλιοβασιλέματος στο Μεσολόγγι. Γλυκόπικρο αλλά ωραίο» ενώ για τη ζωή του, τόνισε: «Αυτό που κληρονόμησα από τους μεσολογγίτες είναι να μην το βάζω ποτέ κάτω…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου