Γράφει η Ελεονόρα Μελέτη:Γιατί είναι δύσκολες σήμερα οι σχέσεις.

 Βρέθηκα σε μία παρέα εχθές, για φαγητό. Είχα καιρό να συναντήσω κάποιους από αυτούς και είχα χάσει εξελίξεις από τη ζωή τους, για τις οποίες ενημερώθηκα και προβληματίστηκα. Ένα από το πιο όμορφα και ταιριαστά ζευγάρια που είχα γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου, χώρισε μετά από 4 χρόνια συμβίωσης λίγο πριν το μεγάλο βήμα. Εκείνη έγκυος 4 μηνών και όμως, αποφάσισαν να δώσουν τέλος στη σχέση τους παρά το γεγονός ότι αγαπιούνται παράφορα και σε λίγους μήνες θα γίνουν γονείς. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν έμαθα το νέο, είναι ότι υπάρχει τρίτο πρόσωπο διαφορετικά τι μπορεί να είναι τόσο σοβαρό που σε κάνει να χωρίζεις με τον άνθρωπο σου και πατέρα του παιδιού σου... Και όμως, το πρόβλημα ήταν άλλο. Έλλειψη επικοινωνίας. Και δεν έχω λόγο να μην τους πιστέψω. Αμέσως ήρθε στο μυαλό μου ένα βιβλίο του αγαπημένου μου συγγραφέα, του Κρισναμουρτί, και πρότνεια στην ενδιαφερόμενη να το διαβάσει. Σκέφτηκα να σας παραθέσω και ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα που πιστεύω ταιράζει απόλυτα στην περίπτωση της φίλης μου και ίσως βοηθήσει και πολλούς ακόμα να καταλάβουν τη σημασία και την ανάγκη της σωστής επικοινωνίας....


«Η επικοινωνία μεταξύ μας, ακόμη κι αν γνωρίζουμε πολύ καλά ο ένας τον άλλο, είναι εξαιρετικά δύσκολη. Ενδέχεται να χρησιμοποιώ λέξεις, που για εσάς ίσως να έχουν διαφορετική σημασία από εκείνη που έχουν για εμένα. Η κατανόηση έρχεται όταν εσείς κι εγώ συναντιόμαστε στο ίδιο επίπεδο και στον ίδιο χρόνο. Αυτό συμβαίνει μόνο όταν υπάρχει αληθινή στοργή μεταξύ ανθρώπων, μεταξύ συζύγων, μεταξύ στενών φίλων. Αυτό είναι πραγματική επικοινωνία. Άμεση κατανόηση γεννιέται όταν συναντιόμαστε στο ίδιο επίπεδο και την ίδια στιγμή.

Είναι πολύ δύσκολο να επικοινωνούμε ο ένας με τον άλλο εύκολα, αποτελεσματικά και με απόλυτη σαφήνεια. Μεταχειρίζομαι λέξεις που είναι απλές, που δεν είναι τεχνικές, επειδή δεν νομίζω ότι οποιοσδήποτε τεχνικός τύπος εκφράσεως θα μας βοηθήσει να λύσουμε τα δύσκολα προβλήματά μας. Επομένως δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω τεχνικούς όρους, είτε ψυχολογικούς, είτε επιστημονικούς. Ευτυχώς, δεν έχω διαβάσει βιβλία σχετικά με την ψυχολογία ή τη θρησκεία. Θα ήθελα να σας μεταδώσω, με τις πιο απλές λέξεις που μεταχειριζόμαστε στην καθημερινή μας ζωή, μια βαθύτερη σημασία. Αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο, αν δεν ξέρετε πώς να ακούτε προσεχτικά.

Το να ακούς, είναι μια τέχνη. Για να είναι κανείς ικανός να ακούει πραγματικά, θα πρέπει να εγκαταλείψει ή να παραμερίσει όλες τις προκαταλήψεις του, τις προετοιμασμένες αντιλήψεις του και τις καθημερινές ασχολίες του. Όταν βρίσκεστε σε μια δεκτική κατάσταση του νου, τα πράγματα μπορούν να κατανοηθούν με ευκολία. Ακούτε όταν δίνετε την πραγματική σας προσοχή σε κάτι.

Δυστυχώς όμως, οι περισσότεροι ακούμε μέσα από ένα πλέγμα αντίστασης. Είμαστε προφυλαγμένοι πίσω από προκαταλήψεις, θρησκευτικές ή πνευματικές, ψυχολογικές ή επιστημονικές ή ακόμη και πίσω από τις καθημερινές μας ανησυχίες, τις επιθυμίες και τους φόβους μας.  Και με όλα αυτά σαν ένα παραπέτασμα, ακούμε. Επομένως, στην πραγματικότητα ακούμε τον δικό μας θόρυβο, τον δικό μας ήχο και όχι εκείνο που πραγματικά λέγεται. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να παραμερίσουμε τις συνήθειες μας, τις προκαταλήψεις μας, την κλίση μας, την αντίστασή μας και ξεπερνώντας τη λεκτική έκφραση, να ακούσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να καταλάβουμε άμεσα αυτό που λέγεται. Αυτή θα είναι μια από τις δυσκολίες μας.

Εάν κατά την ομιλία αυτή, λεχθεί κάτι που είναι αντίθετο στον τρόπο σκέψης σας και στα πιστεύω σας, απλώς ακούστε, μην αντιστέκεστε. Μπορεί να έχετε δίκιο κι εγώ άδικο. Ακούγοντας όμως κι εξετάζοντας μαζί, θα ανακαλύψουμε ποια είναι η αλήθεια. Η αλήθεια δεν μπορεί να σας δοθεί από κανένα. Εσείς θα πρέπει να την ανακαλύψετε· και για να ανακαλύψει κανείς πρέπει να υπάρχει μια κατάσταση του νου στην οποία υπάρχει άμεση αντίληψη. Δεν υπάρχει άμεση αντίληψη όταν υπάρχει αντίσταση, εξασφάλιση και προφύλαξη. Η κατανόηση έρχεται με την αντίληψη εκείνου που είναι. Το να γνωρίσουμε ακριβώς εκείνο που είναι, το πραγματικό, χωρίς ερμηνεία, καταδίκη ή δικαιολογία, είναι ασφαλώς η αρχή της σοφίας. Την αλήθεια τη χάνουμε μόνο όταν αρχίσουμε να ερμηνεύουμε, να μεταφράζουμε σύμφωνα με το πώς μεγαλώσαμε και σύμφωνα με τις προκαταλήψεις μας. Εντέλει, είναι σαν την έρευνα. Για να γνωρίσεις με ακρίβεια τι είναι ένα πράγμα, απαιτείται έρευνα — δεν μπορείς να το ερμηνεύσεις σύμφωνα με το κέφι σου».

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο : ΄'Ελευθερία: Η αρχή και το τέλος"