Ανδρέας Μικρούτσικος Η εξομολόγηση μετά από δυόμισι χρόνια

Στην πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη μετά από δυόμισι χρόνια απουσίας, ο Ανδρέας Μικρούτσικος μίηλσε στην κάμερα της εκπομπής «Πρωινό Mou» για το νέο του επαγγελματικό βήμα στην Κύπρο, αλλά και για την αποχή του από τα τηλεοπτικά δρώμενα....


Αυτή την περίοδο βρίσκεται στην Κύπρο για τα γυρίσματα του νέου ριάλιτι με τίτλο «The huge secret» και δήλωσε ξαφνιασμένος από τη θερμή υποδοχή που του επεφύλασσε το κοινό εκεί. Του έχει λείψει όμως η τηλεόραση; «Είναι σίγουρα μια πορεία κοντά στα είκοσι χρόνια με τις μεγαλύτερες παραγωγές που έγιναν ποτέ στην τηλεόραση που δεν ήταν “ισχνές οι αγελάδες”. Ήταν παχύτατες. Τα κανάλια και οι εταιρείες έμπαιναν σε λογικές να κάνουν πολύ μεγάλα τηλεοπτικά πρότζεκτ και εκπομπές και να μη σκέφτονται τα χρήματα. Σήμερα έχει εκλείψει αυτό το πράγμα. Και στην τηλεόραση να ήμουν, θα μου έλειπε αυτό, αν ήμουν έτσι δυναμικά και ενεργητικά. Από την άλλη μεριά, είμαι τόσο ικανοποιημένος, τόσο χορτασμένος κι έχουμε κάνει πράγματα, τα οποία δεν είναι ότι έγιναν πρωτοσέλιδα, αλλά έγιναν θέμα στην ελληνική κοινωνία. Θέλω να πω ότι όλα αυτά τα έζησα και πέρασαν πάνω από το κορμί μου, με σημάδεψαν και τα σημάδεψα. Κι έχω μια αίσθηση πληρότητας ως προς αυτά που έγιναν, αλλά και προβληματισμού για το τι έγινε και τι μπορούσε να γίνει, τι πήγε καλά και τι άσχημα. Σίγουρα, όμως, όταν είσαι εθισμένος σε αυτό το πράγμα, μάλλον σου λείπει. Όταν είσαι χορτασμένος, θέλεις να ηρεμήσεις. Είναι ένα αντιφατικό πράγμα αυτό. Από τη μια είμαι και μπουχτισμένος, από την άλλη είμαι και εθισμένος» δήλωσε.

Όσον αφορά τους λόγους της απουσίας του από τα τηλεοπτικά δρώμενα, ξεκαθάρισε: «Ήταν ένα σύνολο προβλημάτων που με έκλεισε στον εαυτό μου και κατά συνέπεια ήταν και η εποχή της μετεξέλιξης, της σύμπτυξης της τηλεόρασης και εκ των πραγμάτων έγιναν όλα μαζί. Ήταν κυρίως το κλείσιμο στον εαυτό μου, γιατί αν έβγαινα ανοιχτά, θα μπορούσε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να υπάρχω στην τηλεόραση. (…) Σε αυτό το διάστημα, μέσω τρίτων, είχα κλήσεις από την Κύπρο. Φέτος, μίλησα με τον φίλο μου τον Γιάννη, μου είπε την ιδέα, τη θεώρησα πρόκληση και βρίσκομαι σήμερα εδώ».

Και κατέληξε: «Γενικά, ήμουν απομονωμένος αυτό το διάστημα. Με λίγους δικούς μου ανθρώπους γύρω μου και ήμουν σε ένα στάδιο ενδοσκόπησης και προσωπικής σκέψης. Εξωτερικοί ήταν οι παράγοντες που επηρέασαν το μυαλό μου. Οι παράγοντες αυτοί σε πνίγουν. Αλλά το μυαλό μου είναι υγιές».