Ενάμιση μήνα μετά τη γέννηση του γιου της Κωνσταντίνου η τρισευτυχισμένη δημοσιογράφος-συγγραφέας και παρουσιάστρια υποδέχεται αποκλειστικά το "ΟΚ!" στο σπίτι της στο Παλαιό Ψυχικό και εξηγεί -με το δικό της σπαρταρικό τρόπο- ότι η λάμψη της οφείλεται «στο ντοπάρισμα της ευτυχίας» που της έχει χαρίσει ο «μικρός θαυματοποιός» της.
Πως σκεφτόσουν αυτή τη στιγμή και πως ήταν τελικά;
Δεν είχα ακριβώς φανταστεί την πρώτη αγκαλιά. Συχνά όμως ένιωθα στην εγκυμοσύνη ότι δεν έκανα εγώ για μάνα. Σαν από σπόντα να είχα κληρωθεί γι' αυτόν το ρόλο. Αισθανόμουν ότι θα βρισκόμουν με ένα μωρό στην αγκαλιά και θα πάθαινα μεγάλο πανικό.
Είναι αλήθεια ότι πολλές μέλλουσες μαμάδες βλέπουν συχνά εφιάλτες, καθώς είναι ιδιαίτερα αγχωμένες για τον τοκετό;
Δεν είχα εφιάλτες. Μόνο ένα βράδυ είδα ότι τελικά το μωρό μου ήταν ο ΕΤ ο εξωγήινος και θα το έπαιρνε η ΝΑΣΑ για πειράματα. Πάλι καλά που δεν είδα ότι κυοφορούσα το μωρό της Ροζμαρί.
Η μεγάλη αγωνία κάθε νέου γονιού είναι σε ποιον από τους δύο μοιάζει περισσότερο. Τι συμπεράσματα έχετε βγάλει προς το παρόν;
Δεν είχα τέτοιες αγωνίες εκτός και αν είχα παντρευτεί Κουασιμόδο. Προς το παρόν μοιάζει στον Στέφανο αν και τα μωρά βέβαια αλλάζουν συνέχεια. Εμένα πάντως μου φαίνεται ότι δεν υπάρχει πιο όμορφο μωρό σε όλο τον κόσμο. Και λίγα λέω!
Έχεις συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης;
Εγώ έπαθα οξεία ευτυχίτιδα, σαν να έπεσα μέσα στη μαρμίτα της χαράς. Ενώ θα μπορούσα να ήμουν υποψήφια για επιλόχεια κατάθλιψη, όχι απλά πέρασα και δεν ακούμπησα, αλλά ούτε μπορώ να φανταστώ πως με ένα τέτοιο υπερτρυφερούλι πλασματάκι στην αγκαλιά μπορείς να μελαγχολείς. Άβυσσος η ψυχή της μητέρας!
Πόσα κιλά πήρες στην εγκυμοσύνη σου;
Πήρα επτά κιλά και τα έχασα σε επτά μέρες. Απίστευτο και όμως αληθινό. Σχεδόν προκλητικό να το λέω. Αλλά ήδη έπειτα από είκοσι μέρες, ήταν σαν να μην είχα γεννήσει.
Υπήρχαν στιγμές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης που δεν αισθανόσουν σέξι;
Δεν υπήρχαν απλά στιγμές, αλλά σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ένιωθα γυναίκα σε απόσυρση. Ερωτισμός ώρα μηδέν. Δεν ήμουν ακριβώς η Τζούλη, αλλά κάποια που μου έμοιαζε. Ούτε αρσενικός σκύλος δε με πλησίαζε. Μία μέρα ένας δύσμορφος κυριούλης με είδε από πίσω και καθότι δεν φαινόμουν έγκυος, μου λέει «ποπό, κουκλάρα μου». Γυρίζω κι εγώ πανευτυχής, βλέπει την κοιλιά μου και λέει σχεδόν με σεβασμό: «Συγγνώμη κυρία». Ύστερα από αυτό κατακεραυνώθηκα. Πιο αόρατη και αξιοσέβαστη δεν υπήρξα ποτέ!
Δεν είχα ακριβώς φανταστεί την πρώτη αγκαλιά. Συχνά όμως ένιωθα στην εγκυμοσύνη ότι δεν έκανα εγώ για μάνα. Σαν από σπόντα να είχα κληρωθεί γι' αυτόν το ρόλο. Αισθανόμουν ότι θα βρισκόμουν με ένα μωρό στην αγκαλιά και θα πάθαινα μεγάλο πανικό.
Είναι αλήθεια ότι πολλές μέλλουσες μαμάδες βλέπουν συχνά εφιάλτες, καθώς είναι ιδιαίτερα αγχωμένες για τον τοκετό;
Δεν είχα εφιάλτες. Μόνο ένα βράδυ είδα ότι τελικά το μωρό μου ήταν ο ΕΤ ο εξωγήινος και θα το έπαιρνε η ΝΑΣΑ για πειράματα. Πάλι καλά που δεν είδα ότι κυοφορούσα το μωρό της Ροζμαρί.
Η μεγάλη αγωνία κάθε νέου γονιού είναι σε ποιον από τους δύο μοιάζει περισσότερο. Τι συμπεράσματα έχετε βγάλει προς το παρόν;
Δεν είχα τέτοιες αγωνίες εκτός και αν είχα παντρευτεί Κουασιμόδο. Προς το παρόν μοιάζει στον Στέφανο αν και τα μωρά βέβαια αλλάζουν συνέχεια. Εμένα πάντως μου φαίνεται ότι δεν υπάρχει πιο όμορφο μωρό σε όλο τον κόσμο. Και λίγα λέω!
Έχεις συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης;
Εγώ έπαθα οξεία ευτυχίτιδα, σαν να έπεσα μέσα στη μαρμίτα της χαράς. Ενώ θα μπορούσα να ήμουν υποψήφια για επιλόχεια κατάθλιψη, όχι απλά πέρασα και δεν ακούμπησα, αλλά ούτε μπορώ να φανταστώ πως με ένα τέτοιο υπερτρυφερούλι πλασματάκι στην αγκαλιά μπορείς να μελαγχολείς. Άβυσσος η ψυχή της μητέρας!
Πόσα κιλά πήρες στην εγκυμοσύνη σου;
Πήρα επτά κιλά και τα έχασα σε επτά μέρες. Απίστευτο και όμως αληθινό. Σχεδόν προκλητικό να το λέω. Αλλά ήδη έπειτα από είκοσι μέρες, ήταν σαν να μην είχα γεννήσει.
Υπήρχαν στιγμές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης που δεν αισθανόσουν σέξι;
Δεν υπήρχαν απλά στιγμές, αλλά σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ένιωθα γυναίκα σε απόσυρση. Ερωτισμός ώρα μηδέν. Δεν ήμουν ακριβώς η Τζούλη, αλλά κάποια που μου έμοιαζε. Ούτε αρσενικός σκύλος δε με πλησίαζε. Μία μέρα ένας δύσμορφος κυριούλης με είδε από πίσω και καθότι δεν φαινόμουν έγκυος, μου λέει «ποπό, κουκλάρα μου». Γυρίζω κι εγώ πανευτυχής, βλέπει την κοιλιά μου και λέει σχεδόν με σεβασμό: «Συγγνώμη κυρία». Ύστερα από αυτό κατακεραυνώθηκα. Πιο αόρατη και αξιοσέβαστη δεν υπήρξα ποτέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου